Nadbudowa miejskiej willi w zabudowie bliźniaczej w sercu Warszawy – ul Rzymska
Nadbudowa willi, budynku jednorodzinnego w zabudowie bliźniaczej w historycznej dzielnicy Warszawy to temat o tyle ciekawy i pasjonujący co pracochłonny. Trudny, bo trzeba współpracować z urzędem ochrony zabytków, czyli w tym przypadku właściwym dla tego miejsca Mazowieckim Wojewódzkim Urzędem Ochrony Zabytków. Obowiązujące prawo dotyczące zabytków i przepisy budowlane nakładają na właściciela lub inwestora konkretne obowiązki i wymagania nie tylko w przypadku gdy chce się przeprowadzić konkretne prace budowlane ale także przy bieżącym utrzymaniu budynku. Możemy sobie nie zdawać sprawy, że nieodpowiednie obchodzenie się z zabytkiem może skutkować nawet nałożeniem kar finansowych.
Urząd, którego zadaniem jest chronić wartość historyczną i architektoniczną obiektu ma konkretne wymagania co do sposobów postępowania z zabytkiem. Te sposoby z kolei przekładają się na procedury i wynikają beż pośrednio z przepisów, regulacji dotyczących funkcjonowania odpowiednich urzędów, wieloletniej praktyki a także przede wszystkim z badań, opracowań historycznych i merytorycznej wiedzy o zabytkowych budowlach, budynkach, osiedlach czy miastach.
Dlatego decydując się na remont czy nadbudowę willi miejskiej, obiektu wpisanego do Gminnej Ewidencji zabytków, czy znajdującego się na terenie Historycznego Zespołu Budowlanego czy Układu Urbanistycznego znajdującego się w Wojewódzkim Rejestrze Zabytków powinniśmy ściśle współpracować z konserwatorem. Monitorowanie przygotowania i realizacji prac budowlanych przez odpowiedni urząd w zależności od rodzaju ochrony ma miejsce na konkretnych etapach całego procesu.
Specjaliści przy nadbudowie
Na początku konsultacja z konserwatorem może zaowocować wydaniem wytycznych do prowadzenia prac przy zabytku. Jest to o tyle istotne z punktu widzenia przeprowadzenia remontu czy rozbudowy zabytku, że już na samym początku wiemy na co możemy sobie pozwolić. Uzyskamy w ten sposób informacje na temat wymagań i ograniczeń oraz najbardziej wartościowych elementów, których zachowanie jest istotne z punktu widzenia konserwatorskiego.
Równie ważne jest opracowanie dokumentacji. Jej kompletność z odpowiednimi rysunkami i specyfikacjami właściwie użytych technologii i materiałów może bardzo pomóc we właściwym przygotowaniu się do inwestycji i skróceniu czasu potrzebnego na uzgodnienia.
Następna ważna kwestia to uzyskanie zezwoleń. Odpowiednie zgłoszenie projektu remontu i nadbudowy willi do odpowiednich instytucji, takich jak urząd miasta, lokalne organy ochrony zabytków oraz inne instytucje regulujące budownictwo. W konkretnym przypadku może być konieczne uzyskanie pozwolenia na prowadzenie prac przy zabytku, co jeszcze nie jest ukoronowaniem działań jakie nas czekają aby rozpocząć budowę.
Oprócz zatrudnienia takich specjalistów jak architekci czy inżynierowie może być konieczne zaangażowanie historyków czy nawet archeologów. Dla urzędu konserwatorskiego ważne jest aby prace były prowadzone z zachowaniem najwyższych standardów i wykorzystaniem odpowiednich technik restauratorskich.
I nade wszystko ścisła współpraca z urzędem konserwatorskim. Podczas prac remontowych i nadbudowy budynku zabytkowego należy utrzymywać regularny kontakt i współpracować z konserwatorem zabytków. Konserwator będzie monitorować postęp prac, zapewniać wskazówki i rozstrzygać ewentualne kwestie dotyczące zachowania wartości zabytkowych budynku.
Atmosfera willowej dzielnicy
Zabudowa willowej dzielnicy Saskiej Kępy, przykład osiedla historycznego, powstałego w dwudziestoleciu międzywojennym. Choć całe kolonie domów jednorodzinnych w tej dzielnicy powstawały już dużo później bo po wojnie, to najbardziej wartościowe zespoły jak np. Kolonia Łaskiego jest jednym z najstarszych i najbardziej jednolitych zachowanych układów w tej dzielnicy.
Zabudowa kolonii Łaskiego, należącej do układu urbanistycznego Saskiej Kępy, jest charakterystyczna i odzwierciedla historyczny kontekst tej dzielnicy Warszawy. Saską Kępę można opisać jako zieloną wyspę wśród miejskiego zgiełku, z unikalnym układem przestrzennym i architektonicznym.
Saska Kępa została zaprojektowana jako osiedle dla pracowników fabryki włókienniczej Juliusza Łaskiego w drugiej połowie XIX wieku. W układzie urbanistycznym można dostrzec elementy charakterystyczne dla kolonii przemysłowych tamtego okresu. Osiedle zostało zaprojektowane jako zamknięta enklawa z wyraźnie określonym planem urbanistycznym.
Centralnym punktem Saskiej Kępy jest Plac Przymierza, który pełni rolę głównego skrzyżowania i węzła komunikacyjnego. Całość jest otoczona parkami i zielenią, co nadaje Saskiej Kępie charakterystyczny, kameralny charakter.
Architektura Saskiej Kępy obejmuje zróżnicowane style, które odzwierciedlają rozwój osiedla na przestrzeni lat. Można tu znaleźć zarówno secesyjne wille, jak i funkcjonalistyczne domy. Charakterystyczną cechą jest również obecność drewnianych domków, które dodają uroku i charakteru temu miejscu.
Saska Kępa, dzięki swojemu układowi urbanistycznemu i architekturze, jest uznawana za jedną z najpiękniejszych i najbardziej malowniczych dzielnic Warszawy. Oferuje mieszkańcom i odwiedzającym unikalne połączenie spokoju i zieleni z dostępem do bogatej infrastruktury kulturalnej, rozrywkowej i gastronomicznej.
Obecnie Saską Kępę można również postrzegać jako miejsce, w którym zachowany jest duch i atmosfera lat minionych. To miejsce, w którym można poczuć historię Warszawy i cieszyć się unikalnym urokiem tej dzielnicy.
Remont i nadbudowa willi w takiej dzielnicy to wyzwanie, które wymaga wielu przygotowań i znajomości wielu zagadnień.
Dobrze mieć profesjonalne wsparcie w takim temacie. Można zaoszczędzić wile czasu, gdy przygotujemy się do tego dobrze a efekt może być bardziej niż zadowalający.
